Met open ogen folter ik mijzelf met de gedachte weer een slapeloze nacht tegemoet te gaan. Op testosteron gedreven fantasieën, leiden mij door een wereld waar rivieren van geilheid stromen, smachtende ogen mij aankijken en ik mijn lusten botvier op een ieder die het maar voelen wil.
In gedachten vlieg ik van de ene uithoek naar de andere om mijn slachtoffer te overvallen om vervolgens verward en verslagen achter te laten.
De fantasieën laat ik maar voor wat ze zijn, gezien mijn AA-vriend het ook al bij mijn laatste poging tot stoom afblazen heeft begeven, en vervolg mijn weg naar beneden om mijn laptop aan te zetten. Mijn verslavende communicatiemedium roept mij en ik geef helaas weer toe aan zijn geschreeuw. De fantasieën worden abrupt van tafel geveegd en maken plaats voor diepgaande gesprekken en humoristische communicatiestoornissen. Mijn mede doelloze maatjes weten mij altijd weer te helpen herinneren aan mijn dagelijkse buikspieroefeningen. Dank u allen!
Door de maanden heen is, voor zover ik dat over mijzelf mag zeggen, mijn analytisch vermogen redelijk gegroeid. Je leert bij mensen bepaalde gedragspatronen herkennen en als je dan combinaties weet te maken van tegenpolen, levert dat met enige regelmaat een verkramping in de buikspieren op.
De meest geclaimde intellectuelen vallen als zware bakstenen door een rieten mandje wanneer een persoon ze dusdanig in een hoekje drijft waarnaar ze zichzelf tegen gaan spreken. In een woord: Heerlijk!
Zoals ik kan genieten van een goed gecomponeerd muziekstuk, zo ook kan ik met een bevredigend gevoel naar dit soort conversaties luisteren.
Moraal? Leedvermaak! Iedereen kent het, iedereen doet het. De een op een wat grovere manier dan de ander. De een op een meer slinkser manier dan de ander. Moreel gezien niet zo netjes maar ach, leedvermaak is toch ook vermaak?
“Lachen is leedvermaak maar dan met een zuiver geweten.”
Friedrich Nietzsche
Duits dichter en filosoof (1844-1900)
Facebook Comments