Amour Fou,,,

Ik zoek naar muziek om mijn pijn te uiten. Ik kijk naar afbeeldingen op zoek naar herkenning. Ik herinner me filmtitels die een leven voorspelde. Ik zoek naar een weg die 183 km laat verdwijnen. Ik zoek naar het ontwaken uit een nare droom. Ik zoek naar antwoorden op vragen die ik niet heb. Ik zoek naar een wezen dat ik verloren heb.

Ik voel mijn handen op mijn buik die op en neer gaan. Probeer me bewust te worden van mijn ademhaling. Mijn plek in het hier en nu. De handen van paniek hebben zich om mijn nek verstrengeld. Ieder uur lijken ze harder te knijpen. Ik sluit mijn ogen en zie een gezicht, voel een hand en hoor een stem. Paniek knijpt mijn keel nog verder dicht. Dat gezicht, die hand en stem, ik wil ze bij me hebben. Ze mogen niet verdwijnen. Mijn hart doet pijn, immens veel pijn. Waarom? De enige vraag die ik ken en waar ik nooit een antwoord op zal krijgen.

Jouw gezicht zal geen rimpels meer krijgen. Jouw haren niet nog meer grijze haren. Jouw mond zal nooit meer wijsheden verspreiden.

Rutger en Monique speelden het voor ons bekende leven in het jaar dat jij voor het eerst het levenslicht zag. Ik danste in de regen in dezelfde stad omdat Monique me dat leerde.

De ‘Leeuwtjesboom’ zal ieder jaar opnieuw zijn verjaardag vieren en Turks Fruit vertelt zijn verhaal voor mij. Ik heb geen woorden meer, noch gevoel.

‘Jij vergeet, ik niet. Ik ben je ogen, je handen, je haar, je lieve zorgen, je glaasje water bij de koffie, goed koud. Je schijfjes citroen, kappertjes, leven liefde dood, warm eendejong, dode kat, verdriet, scherfje oorbel, leed. Duimzuigen en angst, kijken naar je als je slaapt. Wrap your troubles in dreams, darling, there is no greater love. Voor ’t laatst de plaat, een platenbrief, een drieëndertigtoeren liefde. My heart belongs to daddy. Laat een d weg, één d maar. Kinderen gaat het makkelijk af. Als je niet wordt als een kind zul je het koninkrijk der hemelen niet beërven. Een enkel klein dtje maar. Ik ben vanavond gelukkig omdat ik weet dat ik van je blijf houden. There is no… genoeg, genoeg. Gewoon kussen en liefde, ik buig m’n hoofd en bid voor de heldin, en gewoon kussen en liefde.’

21 mei 1960 Jan Wolkers

Facebook Comments

Eén antwoord op “Amour Fou,,,”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *