Een zachte stomp tegen mijn schouder maakt me wakker. Ik draai me op een zijde en zie dat je aan het dromen bent. Heerlijk zuchtend en zacht kreunend over een gevecht in je dromen. Met een half oog kijk je mij aan en ik kan het toch niet laten om even een tong uit te steken. Je reageert met een duw mijn kant uit. Ben je dan toch wakker? Langzaam kom ik met een vinger dichterbij je ogen. Ze bewegen niet dus je slaapt. Ik vind het zo leuk om je hiermee te pesten als je in slaap wilt komen. Je hebt het niet eens in de gaten maar je reageert er zo leuk op. Heerlijk hoe het lichaam toch zonder dat je het ziet aankomen, reageert op alles van buitenaf.
Langzaam volg ik met een vinger de contouren van je gezicht. Ik kan me van vroegere tijden nog wel herinneren dat mijn moeder dat ook bij mij deed voor het slapengaan. Werd ik rustig van en kon dan heerlijk slapen. Schijnbaar heeft het hetzelfde effect bij jou want je wordt rustiger. Je ogen gaan weer op stand nul in plaats van dat ze nog even stiekem mee proberen te kijken. Het zachte gekreun wordt stilgelegd door een diepe zucht en in je slaap pak je mijn hand vast.
Heerlijk de dingen die je doet wanneer je er niet bij nadenkt. Je knijpt af en toe in mijn hand en trekt hem naar je borst toe. Je krult met je hele lijf tot je in een foetus houding ligt, alsof je om bescherming vraagt. Overdag een stoere kerel maar nu het kleine jongetje. Ik vlei me tegen je aan en neem je in mijn armen. Je legt je hoofd op mijn borst en ik kus je voorhoofd. Een derde zucht verlaat je mond en je ontspant.
Ik denk terug aan de eerste keer dat we tegen elkaar aan zaten. Nooit meer zal ik vergeten hoe je toch heerlijk “misbruik” maakte van het moment dat de barkeeper de foto wou schieten. Je zag je kans schoon en trok me tegen je aan. Het voelde vreemd maar ook zo ontzettend lekker!
Maanden had ik hier naar uitgekeken, maanden had ik me voorgesteld hoe je lichaam aan zou voelen, hoe je lichaam zou ruiken. Nu dat ik tegen je aan lag voelde ik hoe gespierd het lichaam was waar ik maanden over had mogen dromen. Jean Paul Gaultier omhelsde mij en ik verdronk in zijn heerlijke zoete geur.
En nu mag ik weer aan je zitten alleen dit keer is Jean Paul er niet, alleen de heerlijk menselijke geuren die horen bij de ochtend.
De zonnestralen komen door het venster naar binnen gegleden en verlichten je haren. Het zijn net gouden draadjes die glinsteren in het licht.
Dit is waarnaar ik verlangde al die tijd, dit is wat ik kreeg nadat ik mijn wens had uitgesproken en dit is waar ik van hou, mijn hele leven lang…
Nil nequit amor, amor omnia vincit!
Ab imo pectore
Facebook Comments