Tijd, waar ga je eigenlijk heen? Enige tijd terug bestond er voor mij nog geen gesprek waarin het woord “vroeger” viel maar sinds jij als een sneltrein voorbij lijkt te razen, is er geen gesprek meer dat gevoerd kan worden zonder het woord “vroeger”.
Tijd, je laat me oud voelen. De dingen waar ik over spreek en vertel zijn net zo oud als de leeftijd van een jong volwassene.
Het is een geschenk iedere dag opnieuw dat jij me er weer een dag bij gunt. Er zijn genoeg mensen die mijn leeftijd niet eens hebben mogen bereiken en elke dag opnieuw voel ik me gezegend en probeer ik enkele tellen stil te staan bij het feit dat jij mij een beetje van jezelf geeft.
Maar doordat jij me ouder laat worden, besef ik ook steeds meer dat er ergens een einde aankomt. Wanneer weet niemand. Maar dat maakt het ook zo eng.
Mijn leven lijkt voor het eerst volledig goed te lopen en hier wil ik van genieten.
Hopelijk gun je mij nog heel veel dagen zodat ik van al dat moois mag blijven genieten.
Hopelijk gun je dat ook aan al mijn naasten en iedereen die mijn dag een stukje mooier maakt op zijn of haar manier.
Hopelijk gun je ook de mensen die nog meer stukjes van je nodig hebben om dingen op orde te krijgen, om hun fouten recht te zetten. Om zichzelf te vinden voor het te laat is.
Tijd, je bent een heel moeilijk begrip. Overal worden we met je geconfronteerd. Van de dagen in de week tot de afspraken die we plannen. Van de verjaardagen die we vieren tot het afscheid van een leven.
Je bent er altijd maar toch kan ik je niet bevatten. Ik begrijp gewoon niet waar je blijft. Waar heb je al mijn herinneringen mee naartoe genomen? En kun je mij ooit mee terug nemen?
Naar de mensen en dieren die een stukje van mijn hart meenamen toen ze het leven lieten. Gewoon om ze nog een keer vast te kunnen houden en te kunnen zeggen hoeveel ik van ze hou.
Vroegâh, kon je mij niet snel genoeg voorbij vliegen. Toen wou ik ouder zijn en in die achtbaan mogen of brommer rijden en later auto rijden. Ik keek op naar mensen die 23-24 waren. Een magische leeftijd vond ik dat. Dan was je oud en wijs. Inmiddels weet ik ook wel beter en is het gewoon een feit dat je wel ouder wordt maar nooit wijs zult zijn. Je zult wel wijzer worden maar het leren uit levenslessen zal gelukkig nooit ophouden.
Tijd, bedankt dat je er bent maar zo heel af en toe mag je even vaart minderen en me de kans geven om stil te blijven staan.
“Een goed besteed leven duurt lang genoeg.”
Leonardo da Vinci
Italiaans schilder, ingenieur en musicus 1452-1519
Facebook Comments