Ik sta voor het raam en geniet van mijn uitzicht. Mijn twee lieve beestjes die buiten heerlijk aan het rondscharrelen zijn, verwarmd door het zonlicht, zonder enig besef van wat er allemaal gaande is in de wereld.
Mijn gedachtenstroom wordt verstoord door mijn telefoon. Een bericht komt binnen zoals er deze morgen al heel wat zijn binnen gekomen. De ene emotionele klap na de andere mag ik in mijn gezicht ontvangen. Zonder enig scheldsalvo is het toch gelukt mij een minderwaardig gevoel te bezorgen.
Een bevestiging op dat wat ik altijd al vreesde.
“Cause I was born to be the other woman. Who belonged to no one, who belonged to everyone. “
Met betraande ogen lees ik de berichten terug. Het was wel weer duidelijk. Voor een zoveelste keer mocht ik ervaren hoe het was om als tweede keus door het leven te gaan. Nee, geen tweede keus. In the first place was ik geen keus. Enkel een gegeven. Het gegeven een vrouw te zijn waar je zo af en toe, wanneer het je schikt, gebruik van kunt maken. Zonder enige emotie of gevoel. Enkel en alleen een gevoelloze samenkomst van twee fysieken toegevend aan hun dierlijke behoeften.
Alleen voelde het te vertrouwd. Het gaf hoop, een idee, een verwachting. Een waarvan ik bij voorbaat al wist dat het een verloren gedachte ging zijn.
Een ontkenning kwam mijn kant uit. “Nog niet…” Het was geen toezegging, noch een afwijzing. De verwachting bleef bestaan. Ik zou geduld moeten hebben. Geduld voor gebakken lucht…
Waarom willen we altijd datgene hebben dat we niet kunnen krijgen en zijn we blind voor hetgeen ons aangeboden wordt?
Waarom koesteren we de dingen die ons pijn doen en hopen we dat het zal veranderen en laten we die dingen niet gewoon aan ons voorbij gaan?
Waarom ontkennend tegenover de waarheid staan en blijven geloven in een leugen?
Hoewel ‘de man’ van de twee sekse als de meest simpele sekse omschreven wordt, begrijp ik er steeds minder van. Des te meer mannen ik leer kennen, des te moeilijker het voor mij word om er een touw aan vast te kunnen knopen.
De enige overeenkomst die steeds vaker voor lijkt te komen is die van bindingsangst. Te wijten aan ons vrouwen ofcourse. Who else?
Facebook Comments