Vandaag is het precies 4 jaar geleden dat ik in gesprek kwam met mijn crush die ik 14 dagen eerder voor het eerst had gezien. 4 Januari, na al die heftige dingen in het voorgaande jaar was het dan tijd om het jaar fresh te beginnen. Kim en ik zouden weer een avond bij Friends doorbrengen en het nieuwe jaar goed inluiden. En daar was hij weer. De man die er uit zag of hij nog heel wat jaren cel boven het hoofd had hangen. De man die zoveel uitstraling had en zoveel sexappeal dat ik met moeite op mijn kruk kon blijven zitten. Wow!
Het kon me niet meer schelen wie er allemaal op deze aardbol rondliep maar hij ging het zijn. Voor het eerst in mijn leven op slag verliefd op een man die niet op tv op een podium rond stond te springen. Deze man was tastbaar! De kroeg ging om twee dicht en we werden door twee andere jongens meegevraagd om te kijken of we tot vier in een andere kroeg konden blijven. Deze man zou ook meegaan. We liepen achter Kim en de twee andere jongens aan en ik zag dat deze man een salamiworstje aan het eten was. “Zou ik ook een stukje mogen? Anders gaat dat dadelijk zo stinken met kussen.”. Deze man riep het brutale in me op. Normaal zou ik zoiets nooit durven impliceren bij een man die ik niet ken. En hij gaf me een stuk. We reden naar het andere café en deze man zat naast mij. Hij gaf me een heel vertrouwd gevoel en ik was eigenlijk heel vertrouwd met hem naast me. Aangekomen bij de ander kroeg kregen we nul op rekest. Het was gesloten en we mochten niet meer binnen. Een van de jongens stelde voor om naar zijn appartement te gaan. We stapten weer in maar met vijf man in een autootje zonder stuurbekrachtiging, wordt achteruit keren in een keer een uitdaging. Deze man stelde me gerust en zei dat het allemaal prima ging. Mijn vertrouwen groeide per minuut in hem. Eenmaal aangekomen bij het appartement kregen Kim en ik eerst een rondleiding. Als laatste liepen we naar de woonkamer en daar zat deze meneer op de bank: relaxed in een hoek gekropen met zijn rechterarm over de rugleuning heen. “Je vindt het vast niet erg als ik tegen je aan kom zitten zeker?” In mijzelf gaf ik mij een klap in mijn gezicht voor mijn brutaliteit. “Dat mag jij.” Was het antwoord. Ik slaakte een zucht van opluchting in mijzelf en genoot van het heerlijke lijf waar ik me tegen aan mocht strijken. We deelden elkaars Facebook gegevens en een dag later is het sprookje verder gegaan nadat deze man mij een bericht stuurde dat hij het gezellig had gevonden.
En nu vandaag, vier jaar later, zijn de vlinders neergestreken voor het grootste deel van de tijd. Verliefdheid heeft plaats gemaakt voor houden van. Samen hebben we enige diepe dalen gehad maar ook geweldige hoogtepunten gekend. Na vier jaar heb ik nog steeds alleen oog voor deze man. Hij bracht me het vertrouwen in de man terug. Samen met hem ben ik dit avontuur aangegaan en ik zou het, ondanks de dalen, voor geen goud willen missen. Zoals het heel zoetsappig omschreven mag worden, is onze liefde samengesmolten in onze liefdes-baby. Ook onze namen zijn samengesmolten tot haar naam.
Ik ben supertrots dat ik de vrouw mag zijn van mister maffiabaas.
En nu weer even genoeg geslijmd. Over tot de orde van de dag.
heel mooi geschreven meid